Omaggio a Dante Alighieri di
5 I 8 ugolini comitis morsQuique alios in vincla manct)| mihi menstrua lunam Cornua plura novasse suo monstraverat orbe| Cum visa in somnis heu ! quae mihi dira canebant. Dux erat hic (sic visum) venatusque magister| Ipse lupum exagitans catulosque per invia montis Culmina| Lucenses prohibet qui visere Pisas| Vi rabida comitante canum| celerique et odora. Insuper ante illum Gualandi (immania corda|) Sismundi| Lanfranchique ibant. Protinus ipso Defessos cursu natosque patremque videbam| Et miserorum dilaniar! morsibus artus. Excutior sommo ante diem| juxtaque cubantes Natos per somnum interruptos edere fletus| Adcipio| et pressa panem me poscere voce. Dura silex tibi corde riget| ni totus inhorres| Vel reputans animo quid cor patris ista monerent. Si lacrymis parcis| tibi quae lacrymanda supersunt? Jamque omnes somno exciti| jamque hora propinquans| Qua comedenda ferant ; susperisis attamen omnes Haerebant animis; sua quemque insomnia terrent. Interea clavos horrendae ad limina turris Audivi foribus figi| natosque pererro Luminibus tacitis vultu; neque enim hiscere fas est. Nec flebam| e lapide ac si intus praecordia starent; Deflebant ipsi| et meus ille Anselmulus: 0 quid Est tibi| care pater| cur sic circumspicis| infit? Quare ego nec lacrymas potui| nec reddere verba Per solidum usque diem| et noctem quae pone sequuta | Altera dum solis fulsit lux aurea mundo. Ut primum radius diluxit carcere tristi| Quattuor et vidi ipsummet referentia vultum Ora meum| exspes heu 1 victusque dolore| momordi
| |
Cornua Cum Ipse Culmina Lucenses Pisas Gualandi Sismundi Lanfranchique Defessos Natos Adcipio Vel Haerebant Audivi Luminibus Deflebant Anselmulus Est Altera Quattuor Protinus Interea Nec
|
