Omaggio a Dante Alighieri di
524 francisca ariminensisTunc iterum sic illa refert : Nil acrius angit Rebus in afflictis quam acti meminisse beate Temporis| idque probe callet tuus ille Magister. Sed si tantus amor nostrum est ab origine prima Nosse ignem| expediam verba inter singula flendo.
Forte legendo simul| nobis| solaminis ergo Volvere erat casus| et quo perculsus amore Fors Laneillottus fuerit ; non arbiter ullus Tunc aderat| nec posse super timor adfore quemquam. Saepe oculi conjecti oculis| interque legendum Dulce locuti oculis ambo pallescere vultu. Sed virtus immota uni non perstitit ictu. Nam postquam tantumque virum cupidumque repente Subridenti illum applicuisse os legimůs ori| Hic| quem nulla meo lateri ratiove diesve Abstrahet| ipse tremens hausit mihi suavium in ore. Sic nobis Galeotus erant scriptorque liberque ; Tunc haud ultra oculos excepit pagina nostros. •
Talibus illa haec dum memorabat vocibus| alter Interea effusis sic fletibus ore fluebat| Ut mihi sensi auimum elabi ac si linqueret artus ; Procubuique solo| ut grave sese pondus humi dat.
| |
Nil Rebus Temporis Magister Nosse Volvere Fors Laneillottus Tunc Dulce Subridenti Hic Abstrahet Galeotus Tunc Interea Procubuique Sed Sed Sic
|
