Omaggio a Dante Alighieri di
matelda 527
Quae demissa solo reverentia lumina flectat : Tum facilis| dederam quae vota prccesque secundans Sic prope se tulit| ut numeros et verba teuerem. Quum vero tetigit quo gramiua fluminis un$à Irrorata madent| geminas attollere luces| Obtutusque suos tunc me donavit habere : Non Veneri districtae pectus arundine nati Insolitis radiasse rcor sic ignibus ora. Illa renidebat dextrae stans margine ripae Omnigenos tereti decerpens pollice flores| Quos parit adclivis jacto sine semine tellus.
Tres tantum passus ambos discreverat amnis ; Verum| qua Xcrses transmisit navibus| undae Hellespontiadae| frènum memorabile in aevum Ventosis animis| odia olim liaud tanta tulere Leandri quod Abidum inter Sextumque ferantur| Quanta a me ille tulit ripae ulterioris amore. Huc primum accestis| sic illa adfarier orsa| Et quoniam me risus habet per amoena locorum Quae sortiti hominum primi incoluere parentes| Forsan mirantes animos suspicio pulsat| Attamen in Delectasti quae Carmine habentur Verba ferunt lucem| mentis quae discutit umbras 1.
Móns . Luigi Della Vecchia
1 Haec sunt quae in Psalmo habentur:
Laetifìcant| Pater alma| tuae miracula dextrae| Exultansque animo tua graudia facta revolvam| Grandis facta uimis| cunctis celebrandaque seclis.
| |
Tum Sic Irrorata Obtutusque Non Veneri Insolitis Omnigenos Quos Verum Xcrses Hellespontiadae Ventosis Leandri Abidum Sextumque Quanta Quae Forsan Attamen Delectasti Carmine Verba Della Vecchia Psalmo Pater Exultansque Grandis
|
