Storia dei comuni italiani di Paolo Emiliani-Giudici

Pagina (558/593)

   

pagina


Pagina_Precedente  Pagina_Successiva  Indice  Copertina  Immagine

      5-2-2
      storia dei comuni italiani.
      principe savio fattosi tiranno, si appigliò ad estremo rigore; cacciò via i claustrali stranieri, de-paesani non ne lasciò più di due per la celebrazione degli uflìcii divini in ogni convento;
      Post haec, super tuitione libertatis ecclesiasticae, super extirpanda baerctica pravitate, nostri beneplacitis paratura se obtulit, ad quam recurrens (itera no-btra respondet: Quod cum in regno suo, ubi nullus manum vel pedem absque eius movet imperio, in fidem catholicam baeresis latius veneoa diffunderet, et libertas ecclesiae quasi pcnitus conculcata jneeret, non credcbatur capiti salutis odliibere remedium, qui pedem suo reddiderat contractu xnorbosum • sicquo responsum hujusmodi lapsu modici temporis approbante, audito quod quidam pravo seducti Consilio, ecclesiae terram intrarc volebant, in Siciliam, quasi fuga capta, ne rupta promissio eum falsitatis argueret, protinus abiit * ac con-tra Silos verbo vel opere in aliquo non processit, nobis impropcrans, quod revertentes ad Urbem Romanos fi li os speciales ccclcsiae, ad matris devotio-nem paterna curavimus diligentia revocare. Idem insuper intellecto, quod Silos ab ecclesiae cliaritate sejungere quidam iniquitatis filii nitebantur , et excogitato , quod facilius hanc et illos opprimeret , si praefatam ebaritatem acerbius fraudo solita vulncrct j nobis tunc Reae praesentibus, ad sedem cu-currit Apostolieam etiam non rogatus ; ubi sub multa humilitate promittens , quod terram ecclesiae perditam in primum statimi rcduceret, et ipsam prò viribus defensarct ; in Tuscia, ad quam vires suas contulit, recuperationem ciijusdam castelli, quod ad jns ecclesiae modico reduci labore poterat, impedivi!. Et cum adirne manus tradentis nobiscnni essent in mensa, cum liostibus ecclesiae, sicut ex consequentia faci), et literis suis , quae a nobis in tantae proditionis testimonium reservantur, aperte conviucitur, hoc signo dato, inde vicarius pepigit in ipso, certo die exinde recedente, illi ad arma iste mons pe-stifer devotionis obsequia praestitit. Atenditc quales ecclesiae famulatus occul-tus hostis impendit, qui in ecclesiasticum transformari non erubuit famulum, ut nobis ad nocendum fieret efficacior. Pro firmo tamen vos tenere cupimup , quod nos bis sub dissimulatone prarteritis circa enm adhuc non permittens immutali effectum Apostolicae puritatis, per dictum Arcbiepiscopuni,commisso sibi legationis officio, jura ei et praefato Conrado in eodem regno Hieiosoly-mitano mandavimus subtracta restituì. Qui licet id fecerit, quia tamen for-mam sibi datam , propter quod ab eo ad nos extitit appellatum , excedens, Terram Saoctam, quod est inauditum a saeculo , posi appellationem hujiis scntentiae supposuit Interdici. Nos atlendentes quod ob id, in maximum ejusdem Terrae periculum, peregrini ex ipso rccederent, et alii inccptos ad illam transitus retardarent ; dictam senleutiam , quae utpote latam post appellationem legitimam , ipso jure nulla fuerat, in omnibus aliis praefati alii Archiepiscopi intacto remanente processu sufficienti, a Baronibus , Nobilibus, et Comitibus regni praedicti cautione recepta , in omni sinceritatc de fratrum nostrorum Consilio duximus relaxandam. Quod ergo ipse de nobis ob hoc la-biis pollutis obloquitur, vester animus non turbetur ; quia cum sit vas reple-tum vitiorum spurcitia, ea quae ipsius infecerunt animum , putat in aliis cri-minum deservirc tormenta : ex quo cum malornm opprobria laudem , laudes quoque opprobrium resonent ; a viro, cujns omnia lingua clamat infamiam, suggillationibus impeti eligimus multo fortius quam laudari. Sed forsan ma-culani opinionis suae, bis credit abolere convitiis , quia se dum Viterbium moraretur iuficiens, a facie hostium ecclesiae non verccundus aufugit ; et ad defensionem suarnm fidelium, quos ipsius hostes in oculis ejus obsederunt, terram nullo prohibente vastarent, aflirmans suum per nos ad illos interdici progressi im, lmpeiialis honoris prodigus, s ed timore proibitus non accessit ;


Pagina_Precedente  Pagina_Successiva  Indice  Copertina  Immagine

   

Storia dei comuni italiani
Volume Primo
di Paolo Emiliani-Giudici
Felice Le Monnier Firenze
1864 pagine 591

   

Pagina (558/593)






Quod Consilio Siciliam Silos Urbem Romanos Silos Reae Apostolieam Tuscia Apostolicae Arcbiepiscopuni Conrado Hieiosoly-mitano Terram Saoctam Interdici Terrae Archiepiscopi Baronibus Nobilibus Comitibus Consilio Viterbium Quod Sed