Storia della medicina in Roma di Giuseppe Pinto
Medicus.
Die milii, en iniquam tibi intestina crepant, quod sentias?
Menaechmus.
Ybi satur sum nulla crepitante quando esurio tum crepant.
Medicus.
Hoc quidem edepol haud pṛ insano verbo respondit mihi. Perdormiscin usque ad lueem? facile n tu dormis cubans?
Menaechmus.
Perdormisco, si resolvi argentimi quoi debeo Qui te Iupiter dique omneis, percolitator perduint!
Medicus.
Nunc homo insanire obeeptat. De illis verbis cave tibi.
Senex.
Immo modestior nunc quidem est de verbis, prae ut duclum fuit Nam dudum uxorem suam ajebat esse rabiosam canem.
MenaechmusQuid ego dixi.
Senex. Iiisanis inquam.
Menaechmus.
Ego ne?
Senex.
Tu istic, qui mihi Etiam me iunctis quadrigis minitatir s prosterneṛ Egomet haec te vidi lacere; egoniet liaec te arguo.
Menaechmus.
At ego te sacram coronam surripuisse scio Jovis. Et, ob eam reni, in carcerali ted esse coinpactum scio. Et, postquani es emissus, caesum virgis sub l'urea scio. Satin' haec, pṛ sano, maledicta maledictis respondeo.
Senex.
Obsecro, liercle, medice, propere, quidquid facturus face Non vides hominem insanire? '
t
(
| |
Iupiter Nam Etiam Egomet Jovis
|
