320'
Parte Seconda
enim tantum tribuitur astati, nusquam est senectus L jnora-tior. Quin etiam memoriae proditum est, cum Athenis1) lu-dis2) quidam in theatrum grandis natu venisset, in magno consessu locum nusquam ei datum a suis civibus; cum autem ad Lacedaemonios accessisset, qui, legati cum essent, in loco certo consederant, consurrexisse omnes et senem sessum3) recepisse. Quibus cum a cuncto consessu plausus esset multiplex datus, dixisse ex iis quendam : « Athenienses scìre quae recta essent, sed facete notte ».
4) in Atene. - Il nome che risponde alla domanda ubi ? (dove, quiete) si pone in latino nel caso ablativo retto da in:Vivo in urbe, in Italia. Però i nomi di città, ville ed isole piccole della lae2adecl. di numero sing. vanno in genitivo, Romae, Cypri vixi (vissi a Roma, a Cipro), e invece quelli di numero plurale (della la e 2al, come pure quelli della 3a declinazione vanno in ablativo : Meus pater, Ba-bylone natus, Athenis, mortuus est (mio padre, nato a Babilonia, mori in Atene). — Questo caso di complemento (Romae, Cypri, Athenis ecc.) si dice propriamente, secondo i moderni studi linguistici, caso locativo. — 2) tempore ludorum (nel tempo degli spettacoli). — 5) supino attivo di sedeo :- aliquem sessum recipere = ricevere uno a sedere.
6. Empietà di Dionigi il Vecchio.
Cum Dionysius ad Peloponnesum classem appulisset et in fanum venisset Iovis Olympii, aureum ei detraxit amiculum grandi pondere1), quo Iovem ornarat e manubiis2) Carthagi-niensium tyrannus Gelo ; atque in eo etiam cavillatus est, ae-state grave esse aureum amiculum, hieme frigidum ; eique la-neum pallium iniecit, cum id esse ad3) omne anni tempus diceret. Idemque Aesculapii Epidauri 4J barbam auream derni iussit : neque enim 5) convenire barbatum esse filium, cum in omnibus fanis pater1') imberbis esset.
4) abl. di qualità; - traducasi col genitivo. — 2) colle spoglie. — 3; esser buono per... — 4) in Epidauro (città dell' Argolide) ; -vedasi mim. prec., nota 1. — 5) solt. dicebat. — 6) Apollo.
7. Stratagemma di Annibale nella guerra fra Pi-usia ed Eumene.
Inter Prusiam regem, ad quem Hannibal post pacem An-tiocho a Romanis datam profugerat, et Eumenem, Bithyniae regem, bellum ortum est, quod Prusias, Hannibalis fiducia1)